طرح حفاظت

با اتمام جنگ جهانی دوم، اولویت‌های اجتماعی و اقتصادی بازسازی ملی دستخوش تغییر شده و این تغییرات باعث شد که قواعد معماری تجربه‌شده در دهه 1930 میلادی به مبنای عمل دولت رفاه دیکته شود؛ به‌این‌ترتیب و به گفته بسیاری از کارشناسان، بین سال‌های 1945 میلادی تا حدود اواسط دهه 1970 میلادی، معماری نوگرا شیوه غالب در طراحی ساختمانی بریتانیا بود و تلاش شد برای تأمین نیازهای اصلی زیرساخت‌های ملی جدید در زمینه خانه‌سازی، فضاهای آموزش و تفریحی، فضاهای سلامت و رفاه (بیمارستان‌ها و امثال آن)، حمل‌ونقل، اماکن صنعت و بازرگانی، از سبک مدرن تبعیت شود.

معمولاً باور عموم در خصوص فعالیت‌های باستان‌شناسی، انجام کاوش و حفاری در تراز زیر زمین بوده و از فعالیت این متخصصان درزمینه معماری متعجب می‌شوند؛ اما واقعیت آن است که از اواخر قرن هجدهم میلادی، باستان‌شناسی به بناهای پابرجا نیز تخصیص یافته است. در حقیقت، از ابتدای قرن نوزدهم میلادی بسیاری از فعالیت‌های باستان‌شناسی به بررسی کلیساهای تاریخی اختصاص یافته بود. این امر تا حد زیادی به این خاطر صورت گرفت که در این دوران، جنبش عظیمی برای احیای الگوهای تاریخی کلیساها پدیدار شد که بعضاً به مداخلات کلانی در کالبد این ابنیه منجر می‌شد.