صفحه اصلی

وجه مشخصه‌ي جنبش معماري مدرن، يك دوگانگي است كه بسته به منظر شهرها، از ديدگاه معماران و طراحان تقسيم بندي مي‌شود. هدف‌هاي معماري مدرن با هر آنچه كه در گذشته بود فرق دارد. شهر سنتي از يك فضاي قرون‌وسطايي متراكم كه مركزيت آن را كليسا‌ها و دوك‌نشين‌ها تشكيل‌مي‌دادند به مجموعه اي منظم تغيير شكل يافته بود تا مجموعه‌هاي وسيعي از بناهاي كلاسيك را نشان دهد كه تزيينات و حالات فرهنگي آنها، سمبل آزادي‌هاي جديدالتأسيس كليسا و حكومت بود. در دوره ‌ويكتُريايي بسياري از اين شهرها تبديل به "مكانِ مال اندوزي" شد و با مطالبات به‌گزينانه اربابانِ كارخانه‌دار آكنده گشت.

در اكتبر 1985 شوراي اروپا در گرانادا، كنوانسيون حفاظت از ميراث معماري اروپا ” را تنظيم كرد. كنوانسيون روشهايي را براي شناسايي آثار، مجموعه ساختمان‌ها ومحلهايي كه بايد در كشور‌هاي اروپايي حفاظت شوند، ارايه مي‌دهد. و تحريم‌ها و اقدامات حفاظتي قانوني را مشخص مي‌كند. اين پيشنهادها بدنبال، موافقتهايي پيرامون خط مشي‌هاي حفظ نگهداري ملي، مشاركت عمومي، اطلاع رساني و آموزشي، و هماهنگ سازي خط مشي‌هاي حفظ ونگهداري در اروپا، مطرح شدند.

کیفیت فنی و خواص زیبایی‌شناختی سنگ‌های تزئینی، آن‌ها را به موادی بدل ساخته که به سبب دوام زیاد و ظاهر جذاب، موارد استفاده فراوانی دارد؛ این مقاله در قالب واژه‌نامه تخصصی صنعت سنگ ساختمانی، واژگان و اصطلاحات این حوزه را به هر دو زبان فارسی و انگلیسی بررسی کرده است.

کیفیت فنی و خواص زیبایی‌شناختی سنگ‌های تزئینی، آن‌ها را به موادی بدل ساخته که به سبب دوام زیاد و ظاهر جذاب، موارد استفاده فراوانی دارد؛ این مقاله در قالب واژه‌نامه تخصصی صنعت سنگ ساختمانی، واژگان و اصطلاحات این حوزه را به هر دو زبان فارسی و انگلیسی بررسی کرده است.

این مطالعه بینش مناسبی در زمینه مقررات سیاسی و قوانین مختلف حفاظت از میراث مصنوع فرهنگی (غیرمنقول) فراهم ساخته است. چه معاهدات گرانادا و مالت در کشورهای موردبررسی امضا شده باشند و چه رد شده باشند، نشانه‌هایی روشن از حرکت به سمت اصول اسناد فوق در همه این کشورها دیده می‌شود. به‌جز جمهوری چک، گرجستان و لتونی، بسیاری از کشورهای اروپای مرکزی و شرقی در حال اصلاح روند و سیاست‌هایشان هستند که اجرای آن کمی زمان می‌برد. علاوه بر این در اروپای غربی نیز ردپای اقدامات مشابه به چشم می‌آید که به‌عنوان‌مثال می‌توان به سیاست بِلویدر در هلند و اصلاحات قانونی اخیر در ایرلند و ایتالیا اشاره داشت. در بریتانیا نیز مقرر است در سال 2000 سیاست‌های مربوط به "محیط تاریخی" به‌طورکلی بازبینی شوند.

با اتمام جنگ جهانی دوم، اولویت‌های اجتماعی و اقتصادی بازسازی ملی دستخوش تغییر شده و این تغییرات باعث شد که قواعد معماری تجربه‌شده در دهه 1930 میلادی به مبنای عمل دولت رفاه دیکته شود؛ به‌این‌ترتیب و به گفته بسیاری از کارشناسان، بین سال‌های 1945 میلادی تا حدود اواسط دهه 1970 میلادی، معماری نوگرا شیوه غالب در طراحی ساختمانی بریتانیا بود و تلاش شد برای تأمین نیازهای اصلی زیرساخت‌های ملی جدید در زمینه خانه‌سازی، فضاهای آموزش و تفریحی، فضاهای سلامت و رفاه (بیمارستان‌ها و امثال آن)، حمل‌ونقل، اماکن صنعت و بازرگانی، از سبک مدرن تبعیت شود.