دفتر معماري در كارخانه آبجوسازي دهكده فرشفُرد

برگرفته از دفتر چهارم مجموعه‌ پژوهش‌های بنيادی گروه پژوهش دفتر فنی معاونت حفظ و احیای سازمان میراث فرهنگی

تجربه‌هاي حفاظت از بناها، محوطه‌ها و شهرهاي تاريخي جهان – زمستان ۱۳۷۹

نمای ورودی پیش از احیا.
مکانانگلیس، سامرْست، دهکده فرشفُرد
قدمتسده هجدهم (۱۷۷۹-۱۷۷۵ م)
کاربری نخستینکارخانه آبجوسازی
کاربری کنونیدفتر معماری
متخصصان احیالئونارد ماناسه و شرکا
سال انجام طرح۱۹۷۱
هزینه تبدیل دفتر۲۴۵۳ پوند (۱۹۷۰)؛ سرانه: ۳۹٫۸۳ پوند برای هر مترمربع
هزینه تبدیل کلبه۱۴۴۰ پوند (۱۹۷۱)؛ سـرانه: ۳۹٫۱۸ پوند برای هر مترمربع
لئونارد ماناسه و شرکا؛ دفتر معماری در دهکده فرشفُرد؛ نمایی از ورودی پس از احیا.

در سال ۱۹۶۴، ساختمان سنگي متروكه كارخانه آبجوسازي دهكده «فرشفُرد»[1] در شهر «سامرست»[2]  به فروش گذاشته شد. موقعيت اين ساختمان در میان يك روستاي زيبا و دودكش ۸۰ فوتي آن، «لئونارد ماناسه»[3] را تشويق به خريداري و تبديل آن به دفتر معماري كرد.

پذیرش در طبقه همکف. راه‌پله‌ای که به دفتر طبقه نخست منتهی می‌شود.
سرسرای سطح سوم که برای دفتر طراحی در نظر گرفته‌شد.

كارخانه شامل مجموعه ساختمان‌هاي متعدد به‌هم ‌پیوسته بود. بنای آبجوسازي قديمي، با تالار كشيده، سقف تاق ضربي و يك هال دوطبقه مرتفع ديگر در بالا، در دامنه تپه فرورفته و حجم اصلي را شكل می‌دادند. در انتهاي شمالي مجموعه يك كلبه متروکه در شرف تخريب بود، شامل يك فضاي منفردِ سه‌طبقه كه با پلكان گرد چوبي‌ای به هم متصل مي‌شدند و در انتهاي جنوبي مجموعه، يك خانه با دو جبهه‌ نما قرار داشت. میان خانه و کارخانه نیز يك ساختمان سه طبقه بود كه احتمالاً می‌توانست  اتاق‌هاي كار آبجوسازي باشد.

لئونارد ماناسه و شرکا؛ دفتر در طبقه نخست. خرپای سقف و سنگ‌های دیوار نمایان نگاه‌داشته‌شدند.
نقشه سایت.

تاکنون تنها  بلوك ورودي و كلبه برای دفتر معماري آماده شده‌اند. بلوك ورودي، شامل فضای ورودی و دستشویی در همکف، راه‌پله طبقه اول و آبدارخانه شد. کلبه نیز در اختیار شرکای دفتر قرار گرفت. غیر از كف‌هاي تمام‌شده جديد (شامل كاشي‌هاي مربع شكل در طبقه همكف و موكت در طبقه دوم) روكش چوبي توالت، ديواره‌هاي سنگي موجود و ساختار چوبي معلق در بلوك ورودی به همان شكل نمايان اوليه حفظ شدند.

نقشه‌ها و برش‌ها.
پنجره‌ها و نورگیرهای سرسرای سطح سوم که برای دفتر طراحی در نظر گرفته‌شد

کارهای انجام‌شده، اگرچه اندک، با خصوصیت بنا کاملاً همخوانی دارد و می‌توان امید داشت که به‌زودی از بخش‌ها و فضاهای دیگر نیز استفاده‌ شود. طرح‌های معماران با آنکه هنوز بر کاغذ نیامده‌، اما بسیار نویددهنده است. آنها معتقدند تالار بالاي آبجوسازي مي‌تواند به يك دفتر طراحي با دسترسي مستقيم از خيابان بدل شود و پله‌هاي سنگي موجود با یک پلكان بتني گرد تکمیل شود.

تالار پايين مي‌تواند دو يا سه آپارتمان دوبلکس (با امكانات خواب الحاقي زير سقف تاق ضربي نيم استوانه)، يك گالري هنري يا موزه كوچك با دفترهای كارگاهي براي يك طراح صنعتي را جاي دهد. ساختار سه طبقه بين آبجوسازي و خانه دو جبهه‌ای مي‌تواند يك خانه خوب با باغ‌هاي طبقه‌طبقه، يا دو آپارتمان (كه يكي از سطح ۳ و دیگری از سطح ۱ دسترسی دارند در نماي جنوبي) باشد.

علاوه بر آن دودكش ساختمان نیز كه دليل اصلي وجودی مجموعه است بايد تعمير شود. افزون بر اين، دستگيره‌هاي اصلي زنگ‌زده كه انبساطشان سنگ‌هاي اطراف را متلاشي کرده بود، باید تعويض و سنگ‌هاي جابه‌جاشده به‌جای خود باز گردند و دستگیره‌ها با مشابه فلزي گالوانيزه جايگزين شوند.


[1] . Freshford

[2] . Somerset

[3] . Leonard Manasseh