میراث فرهنگی

با اتمام جنگ جهانی دوم، اولویت‌های اجتماعی و اقتصادی بازسازی ملی دستخوش تغییر شده و این تغییرات باعث شد که قواعد معماری تجربه‌شده در دهه 1930 میلادی به مبنای عمل دولت رفاه دیکته شود؛ به‌این‌ترتیب و به گفته بسیاری از کارشناسان، بین سال‌های 1945 میلادی تا حدود اواسط دهه 1970 میلادی، معماری نوگرا شیوه غالب در طراحی ساختمانی بریتانیا بود و تلاش شد برای تأمین نیازهای اصلی زیرساخت‌های ملی جدید در زمینه خانه‌سازی، فضاهای آموزش و تفریحی، فضاهای سلامت و رفاه (بیمارستان‌ها و امثال آن)، حمل‌ونقل، اماکن صنعت و بازرگانی، از سبک مدرن تبعیت شود.