منشورهای بین‌المللی

درنتيجه گسترش زمينه حفظ ونگهداري ميراث فرهنگي درجهان ونياز به مشخص كردن راهبردهاي مشخص براي ارزيابي اهميت و صحت مكانهاي ميراث جهاني، درنوامبر 1994، يك نشست بين‌المللي از متخصصان تشكيل شد. اين جلسه توسط دولت ژاپن و با همكاري نروژ، كانادا، ICOMOS، ICCROM و يونسكو سازمان‌دهي شد. سند صحت نارا با اشاره به منشور ونيز، اين مطلب را بازگو مي‌كند: حفظ ونگهداري ازميراث فرهنگي درتمام شكل‌ها و دوره‌هاي تاريخي خود، ريشه در ارزش‌هاي ميراث دارد. توانايي ما از درك اين ارزشها، تاحدي به ميزان شناخت ما از صحت و سقم منابع اطلاعاتي آنها دارد.
دانش و درك منابع اطلاعات، زمينه‌ي ويژگيهاي اصلي ميراث فرهنگي و معني آنها پيش نيازي است براي ارزيابي تمام جنبه‌هاي صحت و درستي.

آثار تاریخی به‌جامانده از نسل بشر که مملو از پیام‌هایی از گذشته هستند، شاهدی زنده از سنت‌های کهن پیشینیان محسوب می‌شوند که تا به امروز نیز باقی مانده‌اند. هر چه می‌گذرد، انسان‌ها بیش‌تر و بیشتر به یگانگی ارزش‌های انسانی پی برده و آثار باستانی را به‌عنوان میراثی